Son Mektup

Yaşam sensiz devam etmiyor. Gözlerim bir başka bakıyor olup,bitenlere… Artık gülemiyorum eskisi gibi…Ellerim titriyor, yüreğim kan ağlıyor. Ve sigaram sigaram da anlamıyor beni artık… Yarım bırakıyor bir yanımı; tıpkı sen gibi, sensizlik gibi… Ya çiçekler onlara ne demeli? Neden açmıyorlar güzel suretlerini? Neden gönlüme ışık saçmıyorlar? Neden yanıp, kavrulan bağrıma su serpmiyorlar? Onlar da mı sen oldular? Sensizlik şimdi neden bu kadar ağır? Neden bu yükü üzerime bırakıp, çekip, gittin? Yoksa bu yükü çekmek isteyen benmiydim? Sensizliği öğrenmek isteyen benmiydim? Rüyalarımda seni ve sensizliği birlikte yaşattığım güzel kız… Gel desem, gelirmisin? Sensizliği bir çırpıda yakarmısın?Tam ortasına bir kurşun sıkıp,öldürür müsün onu? Biliyorum gelmezsin. Gelmek istesen de gelemezsin.Çırpınıp durdum sensizliğin batağında , hayatımdan oldum.Yetişemedin güzel kız , yetişemedin. Ab-ı hayat suyumu veremedin son nefesimde…Artık söylenecek son sözcükler kaldı dudaklarımın ucunda; ELVEDA MUTKULUKLARA, ELVEDA KARANLIKLAR DİYARINDA ARADIĞIM SANA VE ELVEDA SENSİZLİĞE ELVEDA..!.